In zijn jeugd zag hij iedere dag een biljarttafel. Logisch, want Louis Havermans, werd geboren in het huisje achter café Den Hoek in Zundert en groeide op in het café. Zijn vader Sjef was een aardige biljartspeler, een echte liefhebber. Louis kreeg de liefde voor het spel met de paplepel in gegoten. Hij schopte het zover dat hij als biljarter internationaal furore maakte. Het leidde er ook toe dat de internationale biljartwereld Zundert tegenwoordig feilloos op de kaart kan aanwijzen.
Vandaar dat men in Den Hoek onverwacht een biljartspeler uit Japan, Zweden of Amerika kan tegenkomen. Zittend aan de bar, of een potje spelend aan een van de zes wedstrijdtafels achter in de zaal. Soms om te trainen voor een toernooi, soms omwille van de vriendschapsbanden en de gezelligheid. Zundertse jeugdspelertjes zijn wel eens razend enthousiast thuisgekomen met de boodschap dat ze tegen de Japanse kampioen Komori hebben gespeeld.

Café Den Hoek is al een jaar of 25 een vast punt in de wereld van het biljartspel. De teams speelden de laatste tijd onder diverse sponsornamen, maar altijd op eredivisieniveau en altijd was Louis Havermans één van hen. Toch was er een tijd dat hij vanuit het café ook impulsen van een andere sport kreeg. Voetbalvereniging Moerse Boys werd er in de oorlogsjaren opgericht en de club was sinds die tijd thuis in het café. Het voetbalveld lag op een steenworp afstand.
Louis kon een aardig balletje trappen. Tot zijn 17de speelde hij bij Moerse Boys. Éen wedstrijd stond hij zelfs reserve voor het eerste elftal, maar hij kwam niet van de bank, laat staan dat hij een bal kon aanraken. ,,Ik vond voetballen altijd leuk, maar je kunt maar één ding goed doen. Dus ik nam een drastische beslissing. Ik ben gestopt met voetballen en ook met mijn activiteiten bij de Harmonie en ben me helemaal op het biljarten gaan richten.”
Louis kreeg op dat moment al les van Tonny Schrauwen in Antwerpen, een biljartleermeester die heel wat grote spelers onder zijn vleugels heeft genomen.

Zo groeide ook Havermans naar grote successen. Op zijn 19de speelde hij in iedere spelsoort - libre, kader 47/1 en 71/2, bandstoten en driebanden in de hoogste klasse, de ereklasse. Hij veroverde de nationale titel voor kader 47/1 in 1979 en samen met zijn team drie Europese titels in de spelsoorten libre en 71/2, eind jaren 80.
Met name de vijfkampen, die die vijf spelsoorten combineerden, waren in die tijd populair. In 1976 organiseerde men in café Den Hoek voor het eerst met kerstmis een mini-vijfkamp. Dat was het begin van een jarenlange traditie; het kersttoernooi kreeg internationale bekendheid.

Maar eerst nam Louis in 1981 de zaak over van zijn ouders. Daarmee stapte hij in een lange traditie van Havermansen die werk in de bouw en de horeca combineerden. Havermans is een echte Zundertse naam. Al in 1750 vestigde zich een Adrianus Havermans in Zundert. Het café zelf heeft ook een oude geschiedenis. Louis is vernoemd naar zijn grootvader, die samen met zijn vrouw Louise zo’n 80 jaar geleden de deuren van Den Hoek opende, op de driesprong Rucphenseweg, Eldertstraat en Pastoor van Vessemstraat. Tenminste, opa Louis werkte in de bouw en oma Louise (Wies) nam het café waar. Zundert telde in die tijd zo’n 70 cafés. Veel gezinnen deden er in die tijd een cafeetje bij. ,,Je kon in die tijd nog niet leven van een café”, zegt Louis. ,,Ook mijn vader werkte nog in het bouwbedrijf, terwijl mijn moeder het café runde.”
 
Hoewel hij in het café was opgegroeid, koos Louis aanvankelijk voor een baan als accountant. Daarnaast wilde hij werken aan zijn biljartcarrière. Maar het café bleef trekken en in 1981 kwam hij ‘terug naar huis’. Samen met zijn vrouw Diana nam hij het café van zijn ouders over.

Zijn biljartsuccessen hebben er niet onder geleden. Wel maakte hij de bewuste keus om vier spelsoorten voortaan links te laten liggen en door te gaan in het driebanden. Hij wilde vanuit Den Hoek gaan spelen en met teams onder sponsornamen als Teletronika en Van Donge & De Roo maakte hij furore. Er volgden nationale kampioenschappen eredivisie in 1988, ’91, ’92 en ’95 en Europese titels in 1991 en ’92. Dat laatste jaar werd hij ook Europees kampioen samen met Dick Jaspers.
Ook persoonlijk zat hij niet stil. Hij verzamelde ereplaatsen op Europese en wereldbiljartevenementen. De momenten dat hij bij wereldkampioenschappen in Antwerpen cracks als de Koreaans-Amerikaanse kampioen Sang Lee en de Turkse kampioen Semih Sayginer achter zich liet, zijn hem zeer dierbaar.

Louis hoeft meestal maar een paar meter te lopen om de wereldtop aan de biljarttafel te ontmoeten. De wedstrijdtafel staat immers in zijn eigen café. En zolang zijn team in de eredivisie driebanden speelt, spelen er niet alleen Nederlandse maar ook buitenlandse toppers in Den Hoek. Tussen kerst en Nieuwjaar komt een groot deel van die internationale spelers weer naar Zundert voor het vriendschappelijke Kersttoernooi. Om de eer, om een aardige premie en om de Zundertse gezelligheid.

Maar er is meer in het leven dan driebanden; Louis heeft ook plezier in de horeca. Zundert kent hem misschien beter als Louis van Den Hoek dan als Louis Havermans, de biljartspeler. Den Hoek was altijd een buitencafé, dat net buiten de dorpsgrenzen staat. Evenementen die in Zundert gebeuren gaan er een beetje aan voorbij. Maar iedereen kent het café. Er worden feesten gegeven, er zijn clubs thuis bij Den Hoek en zomers komen er mensen voor een glaasje en een hapje op het terras van het eetcafé.
,,Zoals overal is hier in de loop van de jaren veel veranderd, de mensen hebben het allemaal veel drukker, de maatschappij is veel gejaagder. Vroeger kwamen er vaak mensen die langs de baan werkten een hapje eten, vertegenwoordigers bijvoorbeeld, of mensen van de post of van het energiebedrijf. Er werd ook op een andere manier zaken gedaan. Tegenwoordig hebben ze minder tijd voor een rustige lunch. Vroeger verdienden we het meeste overdag, tegenwoordig komen de klanten pas ’s avonds binnen. Ze komen ook veel doelgerichter, je ziet steeds minder dat mensen gewoon naar het café gaan om een glaasje te drinken en dan maar zien wat er gebeurt of wie ze tegenkomen. Veel vaker stappen ze binnen omdat ze in de biljartclub zitten of lid zijn van de dartsvereniging. Want er zitten wat clubs in Zundert, organiseren, dat kunnen ze hier! En dan heb ik het niet alleen over het Bloemencorso. Ik denk dat er weinig gemeenten zijn waar het verenigingsleven zo actief is en waar zoveel clubs zijn als in Zundert.”