Mea Vulva
Project Mea Vulva/ Vulva Watch
Uitgebreid statement van de expositie zie onder aan de pagina
M-perpectief
Deze bijdrage richt zich voornamelijk op het vrouwelijk perspectief
op de vagina, het zogenoemde M-perspectief.
Een vrouw ziet namelijk, normaal gesproken niet veel van haar vagina,
dat is voorbehouden aan hulpverleners, verzorgers, dokters, schoonheidsspecialisten,
minnaar(s) en dit in volstrekt willekeurige volgorde.
Als ze pech heeft kunnen verkrachters, voyeurs en besnijdenisfanaten
aan dit rijtje worden toegevoegd.
Een leven lang wordt er door 'anderen'
actie ondernomen mbt tot haar meest intieme deel,
vaak zonder dat ze daar iets over te zeggen heeft.
Ondertussen schenkt haar vulva haar genot, leed, kinderen, macht.
Doorstrepen wat niet van toepassing is....
M perspective
What ever happens with a vagina, is not
actualy in sight for a woman, unless she is prepared
to be very gymnastic or to use a mirror or camera.
The well known image of the vagina is due for the man,
the sexual partner, the doctor.
A woman sees her 'self' most of the time
from the M perspective.
naar het volgende werk/ next work: 'met voeten getreden'
Algemenstatement van de expositie:
Mea Vulva / Mooi Kut is de naam van de expositie die in 2009 door het land (en buitenland) zal reizen. (Of er een vervolg in 2010 nodig en wenselijk zal zijn valt te bezien.)
Deze expositie ‘onderzoekt’ de houding en visie in de maatschappij ten aanzien van de vrouwelijke geslachtsdelen. De sfeer rondom de vrouwelijke geslachtsdelen en bijbehorende seksualiteit moet om een of andere reden geheimzinnig blijven; dat is best aardig, ware het niet dat het een soort geheimzinnigheid is die negatief uitpakt.
Inhoudelijk richten de deelnemende kunstenaars zich op verschillende aspecten.
De nieuwste trend dat vrouwen hun schaamlippen laten corrigeren. Het gaat hierbij soms om meisjes van nog geen 15 jaar. Is de oorzaak hiervoor te vinden in de vele sexreclames, porno-blaadjes en films? Drijft onzekerheid de meisjes naar de plastische chirurg, zich niet bewust van hun eigenheid en uniciteit?
Ernstiger is het echter nog wanneer er niet naar de scalpel gegrepen wordt om er ‘iets mooiers’ van te maken, maar om de vagina te verminken, zoals het in een aantal culturen nog steeds gebruikelijk is. Ondanks het verbod op meisjesbesnijdenissen (in Nederland), vinden ze nog steeds plaats (ook in of vanuit Nederland).
De vagina (is: de vrouw) als gebruiksvoorwerp: te koop of te huur. Is prostitutie wel zo normaal als we elkaar willen doen geloven? En, vrouwenhandel: is dat niet gewoon: kuttenhandel?
Ode aan de vagina. Naast het aan de orde stellen van deze misstanden, wil de expositie ook (en vooral) een ode aan de vulva zijn. De geslachtsdelen van de vrouw, in haar natuurlijke schoonheid, zonder plastisch chirurgische ingrepen, zonder verminkingen, zonder misbruik en zonder taboes. Want, is het niet zo dat juist taboes dergelijke misstanden in de hand werken en de normale omgang ermee in de weg staan?
Dat is dood zonde!