retour home
retour 'dachtsels'

Dichtsels en gedichten ( 2007-2008-2009-2010-2011-2012-2013)

Inhoud

Klik op een titel
en ga naar het gedicht

We worden oud Dahliameditatie *
(ook op Youtube)
De laatste pluk *
(ook op youtube)

Hoeden*
youtube link:

Voor Vincent Zelfvertrouwen Pasen? Leeg Hart
Na de uitvaart Ode aan Jan Winterwandeling Asiel
Zoenerwarmte Net niet Regie Ongeluk
Vraag-Antwoord Weekverwachting Eerlijke kunst Woordenvrienden
Gedicht Gedachte Angst om je kind I Angst om je kind II Lieve rimpels
Omenomenom Kennis Perspectief Onverwacht
Afstand Kinderzoeken Opnieuw Vriend
Oorlog aan tafel Dansbaar Vulva Rommelmarkt
Ik wil weg Een held? Wachten op jou? Buitenspel
Haatliefde Niet namens mij Vinexwater Een bevredigd man
Harmonie Echtscheiding Fritz Binnen Buiten
Dood Pas geboren I Pas geboren II Naar binnen gericht
Weg... Time Out Hoofddoek Zomerzotheid
Colijnsplaat-zondag Golven Golfen II Carnavalswagen in Rio
Woordengrabbel Er is een schilder weg Winfried Geschilderd

Prinsenkind

(opgenomen
in de bundel Dichtsels
en zo van Hermanus)

Stoertje

(opgenomen
in de bundel Dichtsels
en zo van Hermanus)

Kindertekening

(opgenomen
in de bundel Dichtsels
en zo van Hermanus)

 

Ode aan Jan

Met een tas vol boodschappen
Stressend naar de auto
Die te ver weg
Om de hoek staat
En dan is daar Jan
Jan op zijn balkon
Jan die zijn stress
En jouw frustraties
Met zijn gitaar wegzingt
Jan moet
In het ziekenfondspakket
Jan redt Zundert
Van de stress


Dag Jan

 

 

 

Woordengrabbel
***************

uit een grote grabbelbak
haalt de peuter
liefte woorden,
net niet goed,
net te kort
maar
voor moeder
goed te horen

haar
vader vindt zijn praatje
in de zelfde bak
en spreekt van
overleden broers
en kinderen door elkaar
zijn toekomst
is verleden

 

***************
terug naar inhoud

 

Na de UItvaart
***************

na de uitvaart
vullen zwarte jassen
en paraplu's
de opgaande weg
naar het dorp

de stilte
rondom hen
doet toeristen
verstommen
de camera
weg
het terras voorbij

kan niet
niet nu
niet zo

straks
als de laatste
trieste rug
de hoek
om is

***************
terug naar inhoud

Zoenerwarmte
***************

bibberend rood licht
en slingerderslanger
fietsend
rode wijn
zomerwarmte
tot snachts
slinger de slanger
rode wangen
zoenerwarmte
in bed

***************
terug naar inhoud

Vraag-Antwoord
***************

heb lang in
een leeg glas gestaard
was het ooit vol
ik zocht naar antwoorden
naar vragen
naar kwesties
vond ze niet
het lege glas
was de uitdaging
de vraag
het antwoord

***************
terug naar inhoud

Woordenvrienden
***************

woorden zijn je vriend
of niet
luister naar het buitelen
in je hoofd
luister naar het ritme
van je tikkende vingers
luister naar de cadans van
je ademhaling
luister naar hun kleur
in je verbeelding
naar hun geur
in je verwondering
schrijf ze
herschrijf ze
schrijf ze
herschrijf ze
schrijf ze
herschrijf ze
tot ze
jouw woorden
worden
jouw woorden

 

dit gedicht beluisteren
met de stem van
Piet de Winter?

***************
terug naar inhoud

Eerlijke kunst
***************

lieg niet
niet tegen mij
lieg niet
niet om mij

lieg niet
tegen je doek
je penseel
je model
lieg niet

maak de waarheid
om de waarheid
vertel de waarheid
met je doek
je penseel
je model

***************
terug naar inhoud

Weekverwachting
***************
verwachtingsvol liggen plannen
in de schoot van
de maandagmorgen
wat grijs en pril
met een gevoel van
tijd genoeg

zeeen van uren om
de wereld te redden
relatie hervormen
brief te sturen
lijmen, lijnen,
oceanen van rust
in het lijf

vrijdag hijgt
indringend
fel gekleurd
verwijtend geel en rood
onvermogen
niet gedaan, niet gelukt
het zwarte gat

zaterdag soest, zondag rommelt
en maandag
lieve maandag
maandag is er weer een week

***************
terug naar inhoud

Gedicht Gedachte
***************

eens losgelaten
leggen woorden bloot
naakte waarheid
in lieve zinnen,
liefde, leven, vrijen, vrijheid
onmacht,verlangen, protest
rariteit
zonderling
broze zinnen
op de wereld losgelaten
verpakte boodschap
waar blijft de aardverschuiving
niet van een gedicht
wel van een gedachte
langzaam
langzaam maar zeker
blootgegeven wijsheid
rijpheid
wijze rijping
de wereld wacht
op dat ene woord
omwenteling

***************
terug naar inhoud

Lieve Rimpels
***************

lieve rimpels
glijden als kralen
door mijn hand
gebruikt vel
zondoorstoofd, wind verweerd
warmvoelend, veelwetend
een wijs lichaam

tedere droge huid
die tot glimlach plooit
en daar tussen
niet te doven
sterrenogen

***************
terug naar inhoud

Omenomenom
***************

om en om en om
ga ik
de heuvel af
niet te stoppen
kleuren flitsen
geluiden zijn
hoog gezoem
tastzin neemt
de boventoon
genot, genieten
sneller
sneller
meer, meer
genoeg
nooit genoeg
aangekomen
nagenieten
heuvel op
daar ga ik weer

 

NB:

dit gedicht is ook verbeeld met een flashanimatie.
klik HIER

***************
terug naar inhoud

Perspectief
***************
in mijn hoekje
baal ik,
verdriet ik,
eenzaam ik.

mijn problemen
zijn te groot
voor mij
en mijn wereld
wie steunt mij
wat helpt mij?

perspectief
helpt,
schaamt.
éen druk
op de knop
hongersnood
dood
ellende
ik huiver
ik zwijg

die hoek uit
help

***************
terug naar inhoud

Opnieuw
***************
als ik nu opnieuw begin
is dan alles schoon en zuiver
alle boosheid weg
het kwaad geblaat
om kleine dingen

als ik nu opnieuw begin
groei ik dan in de moederschoot
of is mijn schoot de
groei van nieuwe dingen
als ik opnieuw begin

als ik opnieuw begin
zijn alle fouten weg
misstappen,
mis berekend
ongelukkige zinnen
blauwe plekken in een
zwak gemoed

kan ik opnieuw beginnen
zomaar
met eerste zinnen
een schoon papier
kunnen wij opnieuw beginnen
gewoon starten
vanaf hier?

***************
terug naar inhoud

Oorlog aan tafel
***************

iedere avond
stampotkuiltjejusgehakt,
plastictafelzeil
de oorlog aan tafel
dreigende emoties,
trillende stemmen
angst, frustratie
hongergevoel
zomaar
want je bord moest leeg
geen ruzie maken , nee
onbegrijpbaar
onbereikbaar
een generatie geleden
gekerfd in deze
tot in de kinderen van je kinderen
de oorlog aan tafel

***************
terug naar inhoud

Haatliefde
***************

haat kan nooit
als liefde zijn

echte haat is
verbeten nemen
graaien, voor
jezelf houden

echte liefde
is sidderend geven
echte liefde
is lief

 

***************
terug naar inhoud

 

Kennis
***************
wat kennen we elkaar nou
behalve de geur tussen de dekens
de geluiden uit de douche
het stappen op de trap
hee kom je nou

het ritme van de morgen
kopje thee, krantje,
de deur die dichtvalt
of slaat, al naar gelang

wat kennen we elkaar nou
behalve lievelingseten
beste boeken
favoriete cd
en de serie op maandagavond

is dat de moeite
is voldoende genoeg
we kennen elkaar niet
nooit echt
maar weten genoeg

 

***************
terug naar inhoud

Dansbaar
***************

ik zag haar tussen het publiek
de ogen gefocust op de band
niet op de mannen;
de muziek,

haar partner drinkt wat
en vermaakt zich
vermoeit zich, niet

haar lijf staat strak,
drinkt de muziek,
klaar om te dansen
maar als zovaak
wordt het de halve meterdans
het hupje in de heupen
bescheiden, ongezien
maar mooi in de maat.

wilder en harder
de muziek
wilder en gretiger
gaan de heupen
haar ogen zoeken
is er dan niemand die ook...

ze wiegt haast uit
haar plekje in de kring

sociale controle
houdt haar van de vloer
laat haar lippen onschuldig plooien
Ben ik aan het dansen?
niks van gemerkt...

***************
terug naar inhoud

Een held?
***************

Ik ben een held zegt ze
En jij moet me beschermen
Ik ben een held zegt ze
Want ik zeg wat ik denk

Ik denk goede dingen zegt ze
Dat moet nu eenmaal kunnen
Dat maakt me een held zegt ze
Bescherm me nu maar

Ik kwets als het moet, zegt ze
Want mijn mening is vrij
Dat maakt me een held, vindt ze
Maar de kogels die krijg jij

want jij
moet me beschermen
IK ben een held,

Zegt ze

***************
terug naar inhoud

Ik wil weg
***************

mjn hart is al weg
maar mijn praktisch
houdt me thuis,
koffer, kleren
papieren
voor de zekerheid
de deurknop lonkt
maar steeds struikel ik
over tijd kostende
vergeten zaken
nog een boterham
nog een flesje
nog
ik ren de deur uit
mijn hart achterna

***************
terug naar inhoud

 

Niet namens mij
***************

hij is zo groot en zo breed,
ik verdwijn achter
dat logge lijf
dat grote angstwekkende gebaren maakt
wegjaag, weg weg
niemand ziet me als ik nee schud
niet namens mij

ze roept ze fel en zo hard
mijn gefluister verzuipt in het geschreeuw
zalvende onechte woorden
wegjaag weg weg
niemand hoort me als ik mompel
niet namens mij

ik moet er langs, er omheen
moet niet aarzelen,
maar gaan
ik zeg het, gebaar het
niet luid, maar duidelijk
niet namens mij


***************
terug naar inhoud

 


Vinexwater
***************

s avonds langs het water
in de nieuwbouwwijk,
geluiden dragen verder, anders
gedachten dringen verder, anders

ogen volgen de vorm van het water
negatief wordt positief
zwarte vlekken,
nee wit, nee zilver,
nee goud
want de zon gaat onder

mijn fiets in het gras
vangt de laatste stralen
en de schitters vanaf het water

ver roepen klinkt luider
en toch meer gedempt
de lichten van flats gaan aan
slis slis doen mijn banden
als ik de betovering verlaat


***************
terug naar inhoud

Echtscheiding
***************

als de akte in de enveloppe verdwijnt
de inkt nog nattig, zo vers
en je kijk in de heugavelt gang
naar dat andere gezicht
dat van opluchting oplicht
en daardoor weer precies lijkt
of dat van eens- vroeger
dan slaat weer de twijfel toe
en je weet dat je
voor de rest van je leven
veroordeelt bent tot
je goede herinneringen
die geen
plaats meer hebben

***************
terug naar inhoud

Fritz
***************

 

op een morgen
na een lange nacht
zei je
dat je van me hield
bier gaf je de moed
maar het was je hart dat sprak

dit kan niet
zei ik
met een been in de bus
de ruitenwissers aan
voor de regen
en om weg te wassen
vol gas, daar gingen we

maar een stukje mij
bleef achter
en
later kwam ik terug
om het te zoeken
maar het paste nooit meer
helemaal

ik heb het nu begraven
naast je verstilde hart
dat wellicht maar een nacht
te laat heeft gesproken

wie zal het zeggen

***************
terug naar inhoud

Dood
***************

ik zie een vriend,
met warme ogen
en achter hem
staat de dood
niet openlijk,
niet uitdagend,
hij staat daar,
leunt tegen een boom
en wacht
hij heeft de tijd
ik niet
ik zie mijn vriend
en wil nog
zoveel nog
vriend
je armen
je ogen
je woorden
je zijn

nog even dood,
wat moet ik je kopen
je bieden
mijzelf dan?
maar ook dan
win je
ook dan
is het kapot

***************
terug naar inhoud

 

Naar binnen gericht
***************

Naar binnen gericht
De steen op mijn maag
De steen op mijn hart
Scherp en kantig
Te zwaar voor mij
Vind ik
Mijn leed, mijn leven,
Mijn mijn mijn

Het venster opent
bergen
En bergen stenen
Scherp en kantig
over mensen
Verzuipend, verdwijnend
Dein dein dein

De kiezel van mijn eigenbelang,
splinter in mijn oog,
haren uit mijn hoofd

weg weg weg

***************
terug naar inhoud

 

Zomerzotheid?
***************



de doorgedraaide winter
loopt aan me voorbij
een ezel staat te balken
en ik hoor een koekoeksei
kek kek, kievit kievit
de zomerzon die hoort hier niet

de kalfjes staan te dringen
bij de melkmachien
al is het dan hun tijd niet
het lukt toch wel misschien

mijn lief draait rondjes
rond de bloemenstal
hij koopt er winterzonnebloemen
die hij me geven zal

ik snuif de ozon,
van de benauwde zonnebank
en doneer voor de zekerheid
mijn eitjes bij de spermabank

en terwijl de winter rondjes draait
op de kunstbaan van ijs en gras
bedenk ik me weemoedig
hoe ooit de lente
veelbelovend was

***************
terug naar inhoud

Zelfvertrouwen
**************

loop door de straat
voel de stenen tegen je zolen
cadans cadans
voel het ritme van je armen
cadans cadans
hoog dat hoofd,
strak die nek

vang de blikken
glimlach om zoekend weten
hoor de woorden
hee had je het tegen mij

natuurlijk tegen mij
wieg en buig
sta en dans
geniet
het is tegen jou*

***************
terug naar inhoud

Winterwandeling
***************

Zilver is het licht op het weiland
het maakt het groen bijna zwart
de voren die de boer maakte
brokkelen grijs en bruin
mijn voeten trekken
een moeizaam spoor
door de modder
maar de kracht van
jouw warme hand
laat me dansen
fel blauw dan de lucht
in een belofte van vorst
het water kleurt mee
zilverwit onze adem
terwijl de kleuren
zingen
we stampen van kou
door onze eigen regenboog

***************
terug naar inhoud

Net niet
***************

de rand van het zwembad
schuurt mijn vingers
ik ervaar de grens
tussen warm en koud
tussen nat en droog
tussen daar en hier

onder me
de koude zilveren flitsen
op het blauw getegelde water
boven me,
de warme, warme zon
spelende kinderen
de geur van friet en ijs
en een zweem van zonnebrand

ik ben er weer
weer
nog

***************
terug naar inhoud

Carnavalswagen in Rio
***************

 

warm doorademt me de alcohol
de roes van feesten
van vergetelheid,
kleine zorgen
deinend door de straten,
kleuren als een zonnebad

tot de menigte uiteen
de grauwheid doorlaat
de werkelijkheid
van toen en straks
grauw word ik
en dagelijks weer
is de angst
we mogen blijkbaar
nooit meer vluchten

***************
terug naar inhoud

Asiel
***************

 

de vrouw
met de ogen
de alles hadden gezien
kijkt op het vliegveld
naar de mensen
met de t shirst
de bermuda's
de strohoeden
die alles wilden gaan zien

maar zij komen terug
met een veel te bruine huid
tassen vol
onnutte souveniers
en een kater of twee

de vrouw
met haar veel te bruine huid
mag niet mee
op dat vliegveld
ze moet terug
naar alles wat ze heeft gezien
niet om aan te zien
onnutte souvenirs

***************
terug naar inhoud

Regie
***************

het ritme van de woorden
in de metro, in de trein
in de winkel
een muziekstuk
ritme, hoog laag, crescendo

dreigend, geruststellend
geneuzel, gezang

mijn ogen schieten
als een camera
heen en weer
zoomen en schieten
draaien en tollen
en voorwaar
ik ben een lens
een studio
mijn leven
een film

***************
terug naar inhoud

Ongeluk
***************

 

het geluid nog nasissend in mijn oren
kijk ik, mijn ogen niet gelovend
naar het scenario,
altijd gevreesd, nooit gedroomd
van het ongeluk. de ramp
de mijlpaal zonder feestelijkheid

nog kan ik niet beseffen
hoe hard de pijn
hoe gemeen de leegte
hoe stil het huis
hoe druk de begrafenis
hoe veel de kaarten

en hoe lang de stilte

het wiel tolt nog
het glas breekt plotseling
alsnog
en uit een raam
wappert een sjaaltje
het stond haar zo goed

***************
terug naar inhoud

Angst om je kind I
***************

ga je mee ga je mee
vraagt een dwingende hand
glansogen en voorpretwangen
smekend, vragend. duwend

de hoogte grijnst boven me
de snelheid daagt me uit
bij het hek begint het niemandsland
van overgeven en je overgeven

als ik de hand loslaat
en alleen het gevaar instuur
strijdt verplichte zorg
met de oeroude angst
als de beugel dichtslaat
komt de bang
van bezorgdheid erbij

mijn ogen volgen rondjes
op de maat van het draaien
van mijn angst
eindeloos wachten
doodsnood
tot de rode wangen
weer naast me staan

***************
terug naar inhoud


Angst om je kind II
***************

hij heeft een plekje aan zijn hoofd
dat brandt en gloeit
en hoe hij ook veegt
het plekje blijft

daar was het pistool
trillend van de zenuwen
maar niet in zijn hand
anderhand trilde
zweette, beefde

zoals de zijne
die de sleutel zocht
het geld gaf
die steun zocht
toen het pistool
wegliep

de stilte van de ochtend
zoemde in zijn oren
de vogels zongen
doodgewoon
alles was weer
maar het plekje bleef
het plekje blijft
nog even

***************
terug naar inhoud

Time out

Zwart en rood
Spat de mok
op de tegels
Niet in staat
De ronkende moter
Nog te raken
Terug te halen

De bezem veegt
Nu al
Herinneringen
Bij elkaar

Scherven
zonder
scherpe randen
Ieder deel
een stukje zon
ondergang

Straks de deur
Door,
het leven in
Gewoon verder
jaja

 

 

***************
terug naar inhoud

Leeg hart


Een hand op je buik
Een hand op je lege hart
En de zon schijnt gewoon
Over het grasveld en de tuin

Niet vandaag dus
Niet vandaag dat blije
Niet vandaag champagne en jus
Zeker niet vandaag dus

Morgen dan?
Morgen misschien
die buik vol verwachting
Glanzende ogen
Een nieuw begin
Een hart, twee harten
Morgen misschien

Na de wolk,
Het verdriet
Het afscheid

Morgen misschien
Wel ja.
Morgen.

 

***************
terug naar inhoud

Onverwacht


onverwacht
in vruchtbaar vlees
tien wachtende teentjes
en zal meer zijn,
ergens, nog onzichtbaar
de tijd maakt
jonge mensen
ouder
en ouders groot
terwijl de blik op
de grote wereldbol
inkrimpt
tot een bolle buik

 

***************
terug naar inhoud

Kinderzoeken

nu mama dood is
woon ik in een lege kring
is mijn bad koud,
zijn mijn kleren rommelig en warm
als ik tegen papa leun
voel ik dat het verderop
leeg is,
een groot alleen gat
waar ik niet in wil stappen
als ik aan mama denk
moet ik lachen,
warm lief lachen
hard lachen harder lachen
zo hard mogelijk lachen
want mijn tranen
maken zo'n lawaai

***************
terug naar inhoud

Vriend?

Als je ineens opkijkt
naar een schaduw
In het o zo lege raam


Dan moet dat niet
de schaduw zijn
Van een ritselend blad
In de lange koude middagzon
Dan moet dat
een vriend zijn


Anders blijft het raam leeg

En jij alleen

 

***************
terug naar inhoud

Afstand

In zijn stem
hoor je:
muur,
afstand,
lange armen
die weghouden.

Slechts een echo
hoor je
wat was,
geweest is,
had kunnen zijn,
nog is,
niet mag.

De muur verblindt
afstand verflauwt
Geen ruimte
voor perspectief

Achter de brokken

***************
terug naar inhoud

Vulva

Onder je handen
Als een vochtige bloem
In haarzelf
Een veilige plek
welkom aan geliefde
Poort van leven
stroom van genot,
waardig en aanbeden

Dan een geslechte burcht
Met alle pijn van de wereld
In lijf en hart

De bloem verlept
De vreugde voorbij,
verpest, verpatst
waardigheid vernield,
waarde niet begrepen
zelfs ontzegd

domme wereld

 

***************
terug naar inhoud

Rommelmarkt

Een eindeloze stroom van
Kleur en vroeger
Betast, weggezet, gevoeld
Verhalen zoemen tussen
de mensen heen en weer
en
Ongeinteresseerd over de tafel
Waar men knikt maar
alleen maar handel denkt
want kijken, is niet kopen

De markt is slecht
Slechts af en toe
Schudt een plastic zak
Ritselend open ,
Om gevuld met krantenpapier
en heimwee
De weg te maken,
Naar de auto
Naar het huis
Naar de kast
Naar de volgende rommelmarkt

 

***************
terug naar inhoud

wachten op jou

Terwijl de nacht rillend over mijn schouders gaat
Zit ik in veel te weinig kleren
Nog te wachten op jou
Op je warmte
Je armen
Je zijn
0p jou
terwijl het scherm flikkert
en het glas blinkend leeg is
schatert de kou op mijn ruggegraat
pakt het donker me aan

de tandenborstel schrobt
de problemen opzij
het kussen lonkt
de dag voorbij
zonder jou, alweer

het went

***************
terug naar inhoud

Buitenspel

In je moede hoofd
Tolt het gelijk rond en rond
Uitputting draagt
De woorden van de avond
op zijn rug

Moe ben je,
Verschrikkelijk moe
Omdat niet begrepen
niet gehoord,
Weggeduwd, geirriteerd,
die ander
Het gelijk geconfisceerd

frustratie die woede,
als lava,
als bubbelend gas,
de laatste energie verteert,
jou willoos laat.

Golvend op emotie,
reikend naar eigen gelijk.
Een natte dweil,
weggeworpen waardigheid.
En niemand die die opvangt

Een vangbal,
maar niemand doet
een poging
Over de lijn , buiten spel.
Ga zelf maar rapen

 

 

***************
terug naar inhoud

Een bevredigd man

De huid van een bevredigd man
smaakt naar tederheid en zweet
Des aanschijns en dat is
Verkreukeld, zacht,
als veel gewassen t shirts
vel om in te zijn
om tegen te wonen
rust weergalmt er
en een open raam
nee deur
voor een nieuwe keer
nu ,
eens,
maar weer,
weer

 

***************
terug naar inhoud

Harmonie?

Harmonie,
Niet alleen in de muziek
Op de kisten
Die het podium maken,
in de mensen daar vlak voor
Die vrienden worden

De bierpomp ruist
Niet boven de blues
En de blues
niet boven het verdriet

Maar vandaag zijn we gelukkig
Vandaag is er muziek
Zacht en hard
Als het leven
Ritme
Een hart

***************
terug naar inhoud

Binnen Buiten

Achter deze deur
Gaat de wereld rondom
Wordt leed weggewassen
Maar de theekopjes ook

Jaren gaan in cirkels
Concentrisch
Niets blijft hetzelfde
Nou ongeveer dan toch

Willen we naar buiten
Willen we weten hoe het zit
Het enige venster
heet televisie
Maar die kan uit

 

***************
terug naar inhoud

 

Golven

Ze was een echte  vrouw
Die haar man -Als hij terug was van zee-
Met golven van hartstocht  bedekte
Die het bed deden deinen
Muizenissen wegwasten
uit zijn hoofd -na die tijd op zee-
eenzaam, koud, alleen


Golven van woede ook
van pure frustratie
Na al die tijd
Met hem op zee
en zij
eenzaam, koud, alleen

Golven van water ook
waarmee ze woedend haar huis schrobte
haar eenzaamheid wegwaste
of daarna de strijd
beslechte -in een deinend bed-
dat eindigde als kalme zee


Zo leefde ze -in eb en vloed-
met hem en zonder hem
Zo als zovelen,
dorpen vol -min en onmin-
Zoals het hoort- dachten ze-


Tot de golven kwamen
definitief kwamen ,te hoog kwamen
het dorp overspoelden
Veilige haven voorbij

***************
terug naar inhoud

Pas geboren I

 

Er was niets
En toen was jij er
En meteen kwamen zorgen,
Beren op de weg
En angsten voorbij

Wat moet er
Van je worden
In deze wereld
Wat moet er
Van deze wereld worden

Ben ik sterk genoeg
Alert genoeg
Warm genoeg
Lief genoeg
Om jou te beschermen

Je beweegt in mijn armen
Warm en stil
Volmaakt en lief
Vol vertrouwen
Dat ik antwoorden weet

Ik ga ze zoeken

 

 

***************
terug naar inhoud

Pasgeboren II

Haar handen grijpen in het niets
Terwijl de wereld bespreekt
Wat goed is voor haar baby,
over haar heen duikt
en haar denkt te kennen
in haar verdrietige bed

Haar lijf doet nog zeer,
En niets kan het verzachten
Vechten wil ze
Oerkracht,
Ongericht zegt men
Zorgkracht,
te weinig zeggen ze
Weet zij veel nu?
Haar hart bloedt
Harder dan haar lijf.

In haar oren echoot
Dat kleine geluidje
Het enige
Het laatste
Ver weg

 

 

 

***************
terug naar inhoud

Weg

de tijd heeft
een gat geslagen
in het geheugen
van mijn vriend

zijn ogen zoeken
naar zekerheid
ik ben dichtbij
maar hij ziet mij niet
in mijn jaren

hij zoekt
naar zoete zomers
rode wijn
zwemmen in de nacht
althans
de drang daartoe
vroeger

soms speelt het verlangen
om zijn mond
vormen zijn ogen
een verhaal
maar zijn oren
horen vandaag niet meer

als ik wegloop
speelt de angst
hem parten
niet minder
dan dat ik naast
hem sta en huil

***************
terug naar inhoud

Zondagmorgen Colijnsplaat

Het rustige zondagmorgenlicht
verhult niet de tegenstelling
tussen getrouwe kerkgangers
en koffiebeluste zeilers
die vanonder hun kekke pet
de wereld verwonderd bekijken
Wat zonde van de zondag,
denken ze


Liever gaan ze varen
in de de serene stilte
van het blauwe zonlicht  op het water
De friszoute druppels op hun lippen
doen af en toe
naar beneden denken

Liever gaan ze lopen,
die kerkgangers,
vanuit de serene stilte
van hun warme kerk, naar de dijk,
waar de friszoute druppels op hun lippen
hen af en toe,
naar beneden doen denken

Want onder het water van vandaag,
ligt de wereld van gisteren,
met kerkgangers en koffiedrinkers
van toen, net zo eigenwijs
net zo menselijk,
er is geen verschil,
behalve dat zíj
voorbij zijn




***************
terug naar inhoud

Pasen?
(hoofddoek)

Ik ging op goede vrijdag naar de kerk
en ik voelde de hoofddoek weer
die mijn moeder om mijn hoofd knoopte
Precies zo een als zij,
en dat voelde goed

Het geluid iets gedimd door het harde gladde nylon
zat ik in de bank, knielde, stond
begreep niet alles
Maar wel het leed, de kracht
van iemand, Die dood ging
omdat hij dacht dat het moest
Voor anderen

Dat voelde ik weer
die goede vrijdag
De bekenden in de banken
groeten, knikken, saamhorigheid
een helpende hand
En die bewondering
Los van de wonderen, de eucharistie, de rituelen
Verwondering, dat iemand dat kan, durft
Zichzelf te geven

Zonder anderen mee te slepen
Zonder over het leven
van anderen te beslissen
Dat wel

Wat voelde dat meisje
die jonge vrouw
toen ze haar hoofddoek omknoopte
ver van haar moeder?
Was het geluid om haar heen
gedimd door het nylon
of door het angstig gonzen in haar hoofd
om de bom aan haar lijf?

Ze gaf haar leven, vond dat het moest,
nam ook dat van anderen,
als de ongerijmde god van de rode zee
op paasmorgen
Die anomalie in mijn geloof
de grote discrepantie
die niet onder mijn hoofddoek past
onder weinig, wil ik Geloven

***************
terug naar inhoud

Dromer

Hij was lui, zei men
Te lui om
voor de duvel te dansen
Wilde niet werken
Wilde niet naar zee

Terwijl zijn vader
zijn broeders en zijn hoeders
Hoofdschuddend vertrokken
om zoveel malligheid

Zijn hoofd onder de dekens,
Zijn lijf langgestrekt,
Ik wil niet, ik wil niet
Riep hij en hij ging niet

Maar toen kwam de nacht dat
de maan en de vloed samenspanden
met de wind
En de zee kwam naar hem
Onherroepelijk naar hem

Hij sprong weg,
Maar de springvloed sprong harder
Koud dreef zijn warme bed
Met de stroom
Zijn hoofd onder water
Hij hoefde nooit meer

***************
terug naar inhoud

Vincent Willen de Ie

 

Er ligt een steen
op de grond
en camera's
klikken op je naam
Waar eens de
schouders van een moeder
schokten
en een hart roffelde
in schrijnend verdriet,

loopt nu een gids.
Die wijst en zegt:
Zie eens,
hij was eerder,
maar heeft nooit
Geschilderd.

Vincent,
de eerste
Haast
doodgeboren

 

***************
terug naar inhoud

Er is een schilder weg
Een van ons,
een die speelde met vuur
en liefde voor verf
Er is een schilder weg


Er is een schilder weggegaan
Een van ons,
Die speelde met licht en
liefde voor mensen
Er is een schilder weggegaan


Er is een schilder weg
Een van ons
We schilderen schilderijen
Vandaag en
meteen herinneringen
In de schittering van de zee
in de koele kleuren
van de schaduw
Onze gedachten aan hem
Voor altijd
in dat werk
zo rouwt een schilder

 

***************
terug naar inhoud

t Was in de tijd dat ik staartjes mooi vond
En roosjes op mijn jurk
Ik zat aan tafel met mijn pop
Zag mijn oma worstelen
met haar stok
en haar heup

We worden oud, zei ze
En mijn opa zei: spreek voor jezelf
Maar hij ging ook dood
En dat klopte, want hij wás oud

Mijn vader en moeder
Giechelden terug uit de slaapkamer
Maar wel met een hand in de rug
We worden oud, zei mijn vader

En mijn moeder zei,
 spreek voor jezelf
En ik dacht,
maar jullie zijn toch oud?

We worden oud, zeiden, ze
Als een vriend ziek werd
Een zus overleed,
Hun kinderen, wij dus
trouwden en baarden,
opzien baarden,
carrières maakten
Zij werden oud,
Wij niet, wij bleven eeuwig jong

 

Tot op vandaag, bij alweer een kist
Zie ik gebogen ruggen
En de grijze sporen in het haar
Ons haar
We worden oud, zeggen we,
wat verrast,
voor de eerste keer
en we voelen de kilte van de kist.

Onze kinderen, niet verbaasd, knikken,
Maar jullie zijn toch oud?

***************
terug naar inhoud

De laatste pluk
Zwaar geuren de dahlia’s
Als overrijpe vruchten
Ze hebben hun werk gedaan
In ons hoofd zoemt nog
na dat corso
van dit jaar:
de kleuren, vormen,
geluiden, indrukken;
de euforie.
terwijl we ritmisch oogsten,
volmaakte vormen rapen,
iedere bloem een kunstwerk
iedere kist voldoening
op weg, gestuurd
naar de droom

van een ander corso

***************
terug naar inhoud

Gliss gliss regenbroek
Schuif schuif, lege emmer
Pok-pok- knap, dahlias


Het bloemeveld zingt
Het bloemenveld schittert
Wat je handen raken,
wat je ogen zien
Alles is mooi


Je snuift , je ruikt, je neuriet
Gliss gliss regenbroek
Murmel murmel
Mensen praten
Mensen plukken
pok knap dahlias,


Schuif schuif,
pok pok
Volle emmer!

 

***************
terug naar inhoud

youtube link:

In memoriam Winfried Molenkamp

Toevallig

Vriend van de email,
één enkel bezoek en
vooral telefoon,
discussies en gein

Vriend
van glaasjes rode wijn
die ik
eens per jaar
aanpakte met verfbesmeurde vingers
omdat we,
toevallig,
in gesprek raakten

t was maar toevallig
Vriend
zo even een flits,
dat ik zag dat je dood was

Stilte daalde neer, rondom me
toen ik, bezig met daagse dingen,
ook even je naam had ingetikt

Waar is hij toch, dacht ik
en het internet gaf schaterend antwoord
Wacht maar niet meer

Je bent te laat
Hij is er
Toevallig
Niet meer

***************
terug naar inhoud

 

O mijn prinsenkind
Negen maanden droeg ik je
en nu hebben anderen
andere plannen
met jou

Maar je bent van mij,
want mijn bloed ruist in je
Mijn gedachten
hebben je verwarmd
en mijn harteklop
heeft je in slaap gesust
Nog wordt je rustig
in mijn armen
Alleen omdat ik
lieve woordjes blaas
over je roze lippen
Negen maanden droeg ik je
Maar anderen
hebben
andere
plannen met jou

***************
terug naar inhoud

Stoertje:
Van buiten is mijn huid
blinkend wit,
Maar van binnen
stralend zonnebruin
Ik spreid mijn schouders
tot onmogelijke breedten
met mijn hoofd

De zee roept mij
en daarin de meisjes
Vlinderlichte meisjes
met zeemeerminnen ogen
Dat doorgloeit mij
en ik zal zeker gaan

Ik doorklief de golven
Straks
Ik omhels hen,
Dan
Maar laat ze maar even
wachten
Even wachten

Tot mijn goudbruin is doorgebroken
Tot iedereen mijn schouders ziet
Tot de blos is weggetrokken
Dan doorklief ik de golven
Straks..
Ik omhels hen
Dan…

 

***************
terug naar inhoud

 Knuistje, potlood omkneld,
hoofd gebogen
ogen half geloken,
snuivend haar ademhaling
met een snotter, soms
en een zucht, zo blij

Schoksgewijs ontstaat
het beest,
Uit haar hoofd, uit haar hart
tot In deze wereld
maar ook weer niet

Zoals Escher
Vanuit een wiskundige hoek
het kind niet, het heeft alleen
haar kinderhoofd
en een vuist vol kleuren

En dat is genoeg om:
Verhalen te dromen
met haar ogen
Hanen te kleden
met haar krijt

Och, het blijft zo maar even
Tenzij men Schilder wordt

Hoeden,


hoed  je, verberg je, houd je stil
Het is niet makkelijk,
denk niet te simpel
Hoed je, het is zwaar werk
Hoed, hoeden, hoed je volk
Men ze, zachtjes, behoedzaam
Hoed, voor zware tijden
Verschuil , onder de hoed
Wanneer, echt verdriet,
Wanneer het grootste afscheid
Woon, onder die hoed
Schuil, in die hoed
Wanneer een auto,
een kanker, een lawine
Hoed
Hoed ons
Koningin

youtube link:

 

Ik schilderde vandaag een landschap,
met blauw en groen en oker,
een een tikje licht,

en terwijl ik zwoegde voor dat grote doek,
heen en weer liep, op en neer,
af en aan, keurde, kleurde
voelde ik me sterk, alsof ik deze aarde schiep,
alsof ik die lucht, dat weer,
de wolken die ik maakte
met een vingerknip liet regenen of verdwijnen
een god gelijk, ja werkelijk,
dat liet mijn ziel mij denken ,
zo voelde de macht van mijn penseel
de tintelende spieren in mijn arm.
en mijn fel bonkend hart
Perfect geluk ook, in mijn hoofd
dit landschap, blauw, groen en oker, en
een tikje ik

 

***************
terug naar inhoud

De gecichten hierboven komen soms heel dichtbij, bij mij, bij anderen.
Niet alles is autobiografisch, lieve mensen.

 

Met dank aan Jacob Voorhout en Kirsten Zwijnenburg die in 2006 op het oude gezellige hnkf forum met een dicht-item begonnen, waardoor ik geïnspireerd raakte en weer lekker aan het dichten sloeg.

Copyright: Fijn als een tekst u zo aanspreekt dat u hem wilt overnemen. Daar kan ik weinig tegen doen. Ik verwacht WEL naamsvermelding en bronvermelding, ook als u de tekst weer doorgeeft aan een ander.